Back in the “cold country”, zoals de Grieken onze “bananenrepubliek” wel ’s omschreven! En geef ze nondedju ’s ongelijk … Ik ben hier nauwelijks twee weken terug en ik heb al een dikke verkoudheid te pakken! Wat wil je, plots ruim 20° verschil dan je al bijna 2 maand gewoon was. Je bent de warmte (ginds) in elk geval sneller gewoon dan het hondeweer hier!

Fijne tijd gehad, laat dat duidelijk zijn! En uiteraard openstaand voor een vervolg next year! Anyway, to early, θα δουμε!…

Peter sluit de boel ginds af op 08/10, zet het hele zaakje in “winter(slaap)modus” en komt met “’t busje” terug naar de Lage Landen.

Hier is het ’s ochtends wel opstaan met minder spectaculaire view dan in Karpathos en (uiteraard) schelen ook de temperaturen een pak (maar dat zei ik al), ik heb trouwens van de eerste dag dat ik terug ben de chauffage hier in huis aangezet …

Terrasjes doen, lunchen, dineren en apero buiten nuttigen is ook al niet meer haalbaar hier, jammer … :/

Wie er wel dik tevreden waren dat ik weer thuis was, tenminste dat denk ik want ze hebben het uiteraard niet met zoveel woorden gezegd, dat waren mijn trouwe viervoeters Krapuul en Kaztaar … Die hadden hun baasje deze keer wel heel lang moeten missen. Waarschijnlijk zullen ze tijdens mijn uithuizigheid meer verwend geweest zijn dan ooit maar, ik neem aan, dat ze dat er graag bij namen.

Life goes on is meer dan ooit van toepassing, en het valt langzaam maar zeker terug in zijn normale vorm. Deze week terug begonnen met fitnessen en het stap-werk, de eerste voice-opdrachten zijn intussen ook al geleverd, de Griekse taal cursus gaat ook weer van start, enz … Ik krijg langzaam maar zeker weer de handen vol. En vooral, ik ben een FANTASTISCHE ervaring rijker!